1
Kısmet oldu, yolum geçti benim, Çanakkale’den
Söyler dururdu ninem, burada şehitmiş dedem
Dağa yaslanmış bir yazı, DUR YOLCU diyordu
Bir ikaz ki, ilgileri toprağa çekiyordu
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
