Şehitler Şiiri - Kerim Taş

Ekranda tabutlar geçiyor, sıra sıra al bayrağa sarılı,
Mehmetciklerin omuzunda yine bir mehmetcik,
Polis de olsa mehmetcik, mehmet de olsa mehmetcik,
Ne hülyaları vardı, kim bilir,
Ya şimdi ne görüyor, ne düşünüyorlardır?
Etrafında, hissediyorum kenetlenmiş yürekler var, samimi ve yanık,
Onlar da hissediyordur bu yürekleri,
Ya diğerleri,
Sırf boy göstericiler,
Yüreklerinde en ufak samimiyet, en ufak mertlik olmayanlar,
Dahası bedeninde yürek taşımayanlar,
Onları da hissediyorlardır değil mi?

Mahşerde beklemeliler bence tüm şehitler,
Daha hemen giriş kapısında, artık orası nasıl olursa,
Ve tutmalılar yakasından tüm bu menfaat godoşlarının,
Sorgulamalılar Tanrı'dan önce Tanrı'nın izniyle,
Ve sokmamalılar Cehennemin kapısından içeri,
Cehenneme bile...

(13:30/18.07.2006/İzmit)