Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirin köyde yaşamamızı nimet gibi algılattı,lakin sormakta hakkımız niçin köyde kimse yaşamak istemiyor hergeçen gün göç vermeye devam ediyoruz.Şuda bir gerçek ben köyde yaşamaktan MUTLUYUM.Şehirler sizin olsun şiirler yazılsın özlem olsun köylere bizde mutlu olalım.SELAMLAR.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta