elleri cebinde sokağın
yelleri süpürür akşama
çığlık filan çıkmaz bekleme
çıksa bile yutar şehir
bir gariban çocuk gibidir
dar yerlere çıkmazı
mutluluğu çamura bulanmış
yüzü gülmüyor geçenlerin
gülse bile yutar şehir
..
şehir mi şehir
kimseyi göremeden
zehir mi zehir
ışır mı ışır
ay doğarsa üstüne
üşür mü üşür
04071021denizli
..
dün değil miydi kafa tuttuğun yıllar
festikanlı bahçeler burum burum kokuyor
anman zor değil geçen anıları sevdaları
şehir de değişti senin gibi benim gibi
hoşça kal diyemeden çekip giderken
zorda kaldığımı düşledin hep değil mi
üzerimden yük de gitmiş seninle birlik
şehir de değişti senin gibi benim gibi
..
gidiyorum ağlayıp ta
sana yağmuru kalsın
gözyaşlarına ıslanmış
karanlığında bir şehir
kalabalıktan uzak
dağları kuytusuna
kara çalıdan tuzak
balaban uykusuna
..
karatmaya uğradı şehir
çektim perdelerini uykuya
dalsaydım birde şöyle derince
taş gibi yatsaydım
kuş gibi kalksaydım
..