Yüzünde
Yılların yorgunluğu
Gözlerinde
Bir öksüz hüzün
İsyana durmuş tüm yaşananlar
Yüreğin parça parça dökülmekte
tüm iyi düşünceleri yitirdiğim
yalnızlığın
en karanlık köşelerine çekildiğim
bir günde tanıdım seni.
bana bu denli yakın olacağını bilsem
saçları kıvır kıvır
elinde oyuncak bebekleri
sıcacık gülümseyen
bir kız çocuğu tanırdım
eskiden.
ipekten bir şal gibi
serildi ufukta dağların omuzlarına akşam.
gönül telime dokundukça
yavaştan
Şimdi çok uzaklarda
Yaşamına giren insanları
Belki de geleceğini düşlüyorsun biliyorum.
Sen tüm mutlulukları yaşatmak
Tüm güzellikleri vermek istediğim insan
Uzatsam ellerimi tutabilir misin
Isıtabilir misin eskiden olduğu gibi
Soğuktan üşüdüklerinde.
Sesimi duymak için
Konuşabilir misin
Bir mavi gecede söyle şarkımı
Dinlesin sevenler duysun aşkımı
Yıldızlar saklasın anılarımı
Karanlık gecede kalmasın yalnız.
Hasreti yol edip bağlarken sana
Uzanıvermek toz toprak demeden yerlere
Çocukça bir sevinçle haykırmak gökyüzüne,yıldızlara
Tertemiz bir sevgiyle bağlanmak insanlara
Güzel olmalı.
Bir nisan akşamıydı
Dışarıda yağmur çiseliyordu
Oysa;
‘’Hiç kimsenin yağmurun bile
Uzak çok uzak yollardan gelmişim sanki
Ezik duygularla kaybolmuş tüm benliğim
Biraz,çok değil biraz üstüne varsam
Belki de gözyaşları içinde kaybolacağım
Sevgisiz yaşanmaz biliyorum
Belki de sevginin çokluğundan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!