İnsandır bu, çiğ süt emmiş neylersin.
Dost yarası aldım, çıkmaz nefesim.
Kalmadı dünyada gözüm, hevesim.
Gün geçmiş,yıl geçmiş ne yazar.
Her karış topragında,bin şehit bir mezar.
Yeryüzünde yaşadıkça,tek dişi canavar.
Yeter çektiğim, bunca cefa gönül.
Vuslatsız bu sevdaya, can dayanmaz.
Kurudu bahçemde, büyüyen gül.
Aşk diye dikenli dala sarılmaz.
Şimdi sarayına, baykuşlar aday.
img src='http://www.antoloji.com/siir/media/85/www_antoloji_com_1094285_972.GIF' width=300 height=200
font size='2' face='Times New Roman'
font color='#0000FF'
Dalga dalga üstüme yıkıverdin bu şehri.
Batan güneş bir daha doğmayacak gibi.
Eser kalmadı o eski halimden,
Yıl; iki bin altı,ve bu gün 29 ekim.
işte atam; ATATÜRK,işte şanlı milletim.
sen ki; benim cennet memleketim.
ebedi yaşayacak TÜRKİYE cumhuriyetim.
Umutları avuçları arasında, tinerci çocuklar gibi,
Gönlümün kahpeliğine yenik düşüyorsam.
Aşk, eylül havası gibi tenimde,
Vakit bir akşamüstü,
Karşımda kız kulesi.
Gözüm dalar şehir kararır
Boynum bükülür.
Senin için sevgili,
suskunluğum sanadır sanma.
adını hançer gibi saplamışım.
aha; şurama, sol yanıma.
sana yüreğimdeki sevdayı, söylerdim amma.
tenin başka tene değmiş,ne fayda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!