Şefaat.... Şiiri - Elvan Meral

Misk-ü reyhanlar saçar, ismin cihana,
Yumuşatır katı kalpleri baştanbaşa,
Öfkem küfredir, Taif’te atılan taşa,
Efendim! Nur ayağında nalın olayım.

Dokunuşun iltifattır, şeyda bülbüle,
Yasla omzunu, haykır imanı hutbede,
Firakınla ağlar, hurma kütüğü bile,
Dilaram! Gül ayağında nalın olayım.

Miraç yolunda, kademinde götür beni,
Burakın sırtında, seyredeyim vahdeti,
Kab-ı kavseynde, bende göreyim cemali,
Ruhsarım! Nur ayağında nalın olayım.

Hak emir buyurdu, sana hicret göründü,
Güneş çöle aktı, kumu alev bürüdü,
Gar-ı yârinim Can! , kalbe sensizlik düştü,
Zişanım! Gül ayağında nalın olayım.

Mahzun olma, kurbanım akan gözyaşına,
Gurbetmiş lütuf, bu hicran düştü payına,
Bir gün döneceksin sende, ata yurduna,
Sevgilim! Nur ayağında nalın olayım.

Bedir, Uhud, Hendek, gazve meydanlarında,
Her birinde destan yazdın, Rahman namına,
Dişine kıyan bedbaht, mahvoldu sonunda,
Sultanım! Gül ayağında nalın olayım.

Say et! Benimle, o Merve ile Safa’yı,
Çile doldu ömrün, sürmedin hiç sefayı,
Hacer-ül Esvet’e sor, Emin Mustafa’yı,
Dilrubam! Nur ayağında nalın olayım.

Azrail kapındadır, senden izin ister,
Dilinde dua, refik-i ala’yı söyler,
Ayşe’nin gözü çağlar, dizinde can gider,
Mahbubum! Gül ayağında nalın olayım.

Bu son vedadır bize, bak sızlar yürekler,
Ardından büyür hasret, vuslat artık biter,
Makam-ı Mahmudu arar, semada gözler,
Maşukum! Nur ayağında nalın olayım.

Ayağındaki bu fakir, şimdi başköşede,
Ümmetin korur beni, senin hürmetine,
Yokluğun zindandır, olsam da sırça köşkte,
Bercestem! Nalın-ı saadetin olayım......