Duyduğun en güzel ses
Sessizliğin çıtırtısı
Gördüğün en güzel şey
Göz kapaklarının ardı
Nasıl dayandın onca yüke
Nasıl sustun onca ihanete
Bir soluk varabilsem yamacına
Bakabilsem gözlerinin derinine
Tutabilsem o güzel ellerini
Çekebilsem kokunu içime içime
İşitebilsem sesini kulaklarımda
Bir gün çık gel olur mu?
Buluşalım sahil kenarında
Uzanayım öylece çimlere
Koyayım başımı dizlerine
Dökeyim sana içimi
Umursamadan kimseleri
Belki pişman olursun diye söylüyorum
Bazı şeylere pişman olupta kalbin incinir diye hani
İncinmesin
Ben senin o güzel kalbine
Senin kadar güzel sevgiler besliyorum
İncinmesin
Gülüşüne bin bir gül açsın
Kuşlar uçsun saçlarında
Uğur böcekleri konsun avuçlarına
Dilekler tutulsun gözlerini her kırptığında
Sen sev
Salıncaklar kurulsun bulutlara
Aç gözlerini
Bir kez daha
Aç gözlerini şu dünyaya
Ayrılırken kirpiklerin bir birinden
Hasrete düşerler bilirim
Olsun
Çiçekler soluyor
Hadi!
Var mı sormaya cesaretin?
Bu adama neler oluyor?
Yok mu?
Ya da yok musun?
Aklımda uçsuz bucaksız hayaller
Dilimde kaçak göçek sözler var
Kulağımda garip huzur dolu sesler
Yüreğimde şüpheli meseleler var
Uzaklarda beni göremeyen gözler
Bahçemde küsebilen çiçekler var
Gözleri bana nefes olan
Gönlüme bir Güneş gibi doğan
Hayatıma neşe ile dolan
Sen hayatımın kadını
Seni çok sevdim
Dermanı olmayan dertlere düştüm
Gönlümü yakanlara küstüm
Soluğum kesilir, sesim çıkmaz
Beni benden alanlaradır hükmüm
Alev almasını bilemedi kıvılcım
Çarşafa dolandı bütün hayatım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!