Sebepsiz Şiiri - Tekin Bekar

Belli ki ; çok çektin, sende nazından,
Bir kere olsun be!. Söyleseydin en azından,
Yine ismim, tam çıkacakken ağzından,
Dudağını ısırıp, ağlamışsın, sebep ne?

Hangi hüzünün tarlasını, sürer bu yürek,
Zannetim aşkın libası, hep kaftan, saf ipek,
Nasıl yaktı gönlümü, kor ateşlere denk,
Okyanusu gösterip, vahlanmışsın, sebep ne?

Boşuna ağlama, gözüne çöp mü kaçmış?
Yüreği yara benim, seninki çiçek açmış,
Bilmeyenler sanacak, ne de büyük aşkmış,
Gözyaşını gösterip, alçalmışsın, sebep ne?