Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

Yüreklerde acı – özlem,
Gözlerde kin - sevgi umut,
Eller “güneşe” kalkmış,
Parmaklar hançer
Hançer
Yürekler gözler bizim,

yaşadık
mı
anları
anıları...

daha

boğuk bir ses yükseldi göğe,
köpek havlamalarına bile, benzemeyen.
savaşlardan kurtulmuş yitik ayaklarıyla,
ağrılarını dindirmeye çalışıyordu,
neler
umulur dünya,

Zaman
Zamanı gelince zaman
Alır ardına komaz
Hiç bir zaman
Ne
Bir iz bırakır

Zor uğraşlar isteme benden
Örneğin
Kutuplarda çıplak gezmemi iste
İste
Okyanusları yüzerek aşayım
İste

ölümüne
ölümüne
ölmedik mi ölümüne
damla damla göz yaşımız
düşmedi mi yer yüzüne
...

Sarhoş ettiler
Sonra ayyaş dediler
Ağlattılar
Gözyaşına güldüler

söylesem
zamana
zaman duururmu?
ağlamasa gözler
acı dururmu?
yokluğula yok oluyor umutlar..

Bir bahar sabahı,
Kendi yalnızlığında bırakmak,
Yemyeşil yaylaları…
Bir yudum
Su…

bir gezi
dir
bizim ki si
dağda kırda bayır da
değil
somali de