Duvara gerdim koçun postunu
Dosta verdim eldeki tosunu
Bakmadım boşunu dolusunu
Dostum sormaz oldun be dostunu
Dağlar seni delik delik delemedim
Yol bulup sevdiceğime gidemedim
Dertler dermanmış divanenin derdine
Şu gam dolu yüreğime diyemedim
Çıkıp dağlara doyası gezemedim
Ey güzel! sen de herkes gibi oluversen
Ben de göynümden seni kovuversem
Yürek dağlayan ataştan azat oluversem
Her kişi gibi şöyle gülüp oynayıversem
Bir an olsun aklımdan çıkıversen ya
İnsan neden yer ki kendi kendini
Herkes bilebilse kendi yerini
Bozulur muydu dünyanın düzeni
Ey insaniyet al kat kendine beni
Eğer Hazırsam, Olursun Bana Gülüm
Değilse Her Aklıma Gelende, Kopar Ödüm
Her Ne Olursa Olsun Yaşım
Kur'an Olmuşsa Benim Aşım
Dikilse Bile Mezar Taşım
Kalmaz Ki Dünyada Gözüm
Ne istersin diye soruyorsun
Bana bir şey sorma hele
Sence ne isteyebilirim ki
Yok yok istemem bir şey
Hem de hiç bir şey
Yetmez mi sen varsın ya
Sabahınan başlayan günüme
Gelişi deva olur hüznüme
Şavkı vuranda o dem yüzüme
Işık olur varlığı göynüme
Bu günlerde bir garip oldum gene
Göynüm hanesine sığmıyor anne
Dualarına ihtiyacım var be
Elini benim için aç Rabbine
Kimseler çare olmuyor derdime
Gelen her âdemoğlu bu dünyaya
Gözünü açar ağlaya ağlaya
Gelişir büyür oynaya oynaya
Gün olur ağlar dağlaya dağlaya
Küçükken kıyamaz kimse bakmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!