Bulamıyorum kaçan uykularımı
Kenardan seyrederim kumruları
Anlatıverdim de çok sevindiler
Sana beslediğim duygularımı
Kiminin varlığına ve gelişine
Kiminin de gidişine duacı olduğun
İnsanlar vardır.
Gelip de göynünde güller açtıran
Madem aklın orda bana niye güldün
Acımadın da azgın ataşlara sürdün
Ya yapın davulla zurnayla bir düğün
Ya al yanaktan seveyim hoyratça
Gezme ceylan gibi kah orda kah burda
Ey rab! İzin verme şu guluna
Gul olmasın hiç bir guluna
Yol bulabilsin hüdanın yoluna
Vakitsiz oturup yanmasın sonuna
İnayetin olmasa rahmetinden
Daha gezmedim bile gözlerini
Değişmem bir şeye bal dillerini
Gün geçmez çalarım türkülerini
Anlayamaz zaten kimseler beni
Önümde ki engel cay mı dere mi
Göynüm ataşlara düşmüş gene mi
Tabib bile saramaz bu yaremi
Yokluğunda üşürüm yaz mevsimi
Akan dere kirlenmez
Suyu gider dinlenmez
Bilinmesi zorlu dert
Kalkıp gelse git denmez
Soğuk sular içemez
Bulamıyorum kendimi sen gidince
Ben kendimleyim hep sen gelince
Sende buldum benliğimi
Senle buldum aradığım her neyse
Bir şeyler eksik oluyor sen yoksan
Eksik olan sen değilsin ki
“Herkes Ölecek Bir gün Gelecek Herkesi Öldüren Ölümde Ölecek”
“Ölüme İman Edenler Ölmezler Ancak Ölümü Tadarlar”
“İnsan Daima Kendisi Olmalı Zaten Başkası Da Olamaz Zorlarsa? Maymun Olur”
Yaşamak için değil
Bazan yaşatmak için
Öldürür insan
Senden gayrısını
Öldürdüm ben de
Seni yaşatmak için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!