01/05/2001 Hakkari/Şemdinli
Gecenin soylu karanlığında ve destansı yalnızlığında can bulur yıldız
Aniden ıslak ve ıpıslak
Mezarları başında anılan cırcır böceklerinin ışıltısı kadar bariz seyre durur dünyayı
Ürkek bir menekşe dalıp giderken aşkıyla gökyüzüne uyanıverir suya düşen gözyaşlarının toz kokulu sessizliğiyle
Can almanın mecburiyeti ve eziyetiyle dişi bir leopar yatmakta yaşlı meşe ağacının en harbi dalında
Azrail pusu kurmuş vaziyette karanlık yüzünü aydınlatıyor yıldızların ışıklarıyla
Yorgun lâkin kararlı
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta