Sayıklama Şiiri - Berna Kaya

Sanırım birazdan ağlayacağım…
Sanırım,az sonra dokunduğum son taşın sabrı burnumda boynu bükülen direklerin tellerini boğazıma kadar gerip,
Kursağımda ödü koptu kopacak,efsanesi yasaklanmış bir hıçkırığın dilini çözecek.
Açık havada üzerime yağan yağmurun iffeti terini toprağa bırakırken,gözlerimde parçalanan umutlara yarınlar şahitken,
Sanırım birazdan bana yazık olacak.

Günaha girecek yine beş melekten en az üçü.
Mabedimde gizlenen ayetler kazacak yüzümün çukurunu.
Katmer katmer işlenmiş günahların tövbesini dölleyecek şerbetli ağzım.
Belki biraz fazla ağlarım…
Biraz ağlar sonra içimi taşlarım.

Yağmur yağar belki sonra,bir kuş konar belki badi parmağıma;
Açarım avuçlarımı,kocaman bir dünyanın içinden ayıklanır ayıplı kimliğim.
Bütün soruların cevapları susar o zaman sessizliğim gibi belki.
Sessizliğim de ağlar benim bazen çocuk gibi.
Çocuk gibi kaçar kendi ıssızlığının içinde,
Başkasının gözünden bakarak ortada kalan son hazanı bahar sanıp,yokluk arar oyunların içinde.

Yüzümde hep değişmeyen aynı ifade…
Tesadüf sayılmayacak karşılaşmalara manzara yaratıp;
Gözlerim,yitirilmiş inançların her karesinde köşeye sıkışmış ve bana sürekli içsizlik pozu veren bir sureti selamlıyor.
Aynı kadrajın celladına koşulsuz soyunan bir hisle,
Karanlıkta kalmış ortalıklarla akraba olana kadar sevişiyor içselliğim.
Biriyle değil, bir şeyle kavgalıymışım gibi güç arsızlığı var içimde.
Oturup kalkacağı yeri ve zamanı bilmeyen hazımsız bir his bu.
Sığmıyor içime…
Hep bir yenilgiden çıkmışım gibi içimden ağlamak geliyor…

Ağlıyorum,içinden çıkamamacasına…
Dışa vurmaya aciz ve yorgun bir tonda.
Yakarışlarım bekliyor Tanrı’yı,nefesimin avazıma yetiştiği durakta.
Yokluk,hep parça parça;
Yavaş yavaş tırmanıyor boğazıma.
Kendine yükselen dağınık bir boşluk gibi iradesiz.

Ben kaçtıkça ağlıyorum aslında.
Gözlerimde parçalanan azgın kevser suları yutuyor dudaklarımı.
Mahşerin telaşına kapılmış gibi üşümüş terler yakıyor yanaklarımı.
Tanrı akıyor gözlerimden iliklerime sanki.
Çok güzel ağlıyorum.
Ve ben ne zaman ağlasam Tanrı geldi sanıyorum…