Savurdu Nefesini Şiiri - Atilla Durukan

sisler içinde elim uzanırken eline,
serin bir meltem gibi ismini sayıkladım.
sonra güclü bir rüzgar savurdu nefesini,
sisler içinde bir ses, ismini sayıkladı.
yavaş yavaş dagıldı çevremi saran sisler,
birden açıldı güller, çevremde menekşeler,
yürürken bahçesinde,çiçekler arasında,
birden bir gül haykırdı,adım leyladır diye.
öylece bakakaldım ışıksı gözlerine,
nefesim kesilmişti, dilim tutuldu sanki.
birdenbire kayboldım gözlerin denizinde,
okyanusta dalgalar ismini sayıkladı.
uzaktaki çıglıklar gittikçe yaklaştılar,
iyice belirlendi hayali çizgilerin,
artık dayanamadı feryat etti yüregim,
yürek benim yüregim, ben leyla yüregiyim.
bakmayın sustuguma utanır konuşamam,
yüregim sen gibi,yıllardır yanmakta hep,
hasretim uzun zamanbir sevgi sözcügüne,
çiçeklerden feryadım adım leyladır benim.

06.02.2012