SAVRULAN YILLAR
Yandım, küllerim savruldu rüzgâra,
Ben acımı kimseye anlatamadım.
Karanlık sokaklarda adım adım,
Yıkıldım da bir kez olsun ağlamadım.
Bir rüya gördüm dün gece,
Kurşun gibi düştün içime.
Saat, kırık bir aynanın ucunda durdu;
Yüzüm parçalandı, gözlerim sustu.
Dert, keder, endişe, kaygı, tasa;
Bir çığlık olur yankılanır kulaklarımda.
Keşmekeş bir hayatın karmaşasında,
Kaybolurum, karanlık şehrin anaforunda.
Bir yol ararım senin gittiğin yolda,
Hayalin düş olur geçmişin aynasında.
Gezer dururum kalbimin kıyısında,
Sevdan yankılanır, türkü olur sazımda.
Fatih Mehmet Yiğit
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!