Özgürdü yurdumun sonsuz dağları,
Bir çocuk gibi uykusuz, bir ana gibi uyanık.
Gökleri yarıp geçen kartallar gibiydi halkımın sesi,
Ve ben - ey sevda! - yüreğimi bu sese bağladım.
Kalbimin en derin yerinde bir sancı vardı,
Ne aşkla söner, ne silahla...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta