Savaş Barha Şiirleri - Şair Savaş Barha

Uykusuz mu kalmadık,
geceleri yıldızları sayarken.

Bitap mı düşmedik,
yar peşinde yollar eskitirken.

Mutlu olmak mümkündü ama
biz mutlu olmayı başaramadık.

Gülmek, sevmek basit konular.
Asıl zor olan beraber gülmekti.
Asıl zor olan beraber sevmekti.

Deliren insan gördün mü?
Cevabın hayır ise âşıklara bak.

Âşıklar, aklı başında delilerdir.
Onlar aşkın pir-i divaneleridir.

Ölüyorum.
Sevda tepesinde,
bir taşın üstüne oturmuş, ölüyorum.

Hicran gözyaşları döküyorum.
Ayaklarımın arasındaki papatyalar ölüyor.

Ey yüceldikçe içime sığmaz olan,
İçimde doğup içimde büyüyen aşk!
Kurudu dilim; bitti, tükendi dermanım.
Kaf Dağı'ndan Anka Kuşu olup kanatlan.
Sar şu biçare bedenimi, semaya kavuştur.

Ahh be Şeyhim!
Tutamadım sözleri.
Bozdum bütün tövbeleri.

Sen rabıtaya dalarken
ben sokaklarda naralar attım.

Aşkın türlü türlü tarifi yapıldı.
Mutluluğu ve acısı dillendirildi hep.

Şiirlerde yazıldı,
romanlarda haykırıldı,
şarkılarda seslendirildi,

Ölümden korkan ben,
ölümü gülerek bekler oldum.

Seni tanıyınca ölümü sever oldum.
Sen bana gülünce Azrail’i dost bildim.

İşte buradayım!
Bıraktığın yerde,
bıraktığın halde.

Ne büyüdüm
ne de öldüm.

Tutulmuşum sevdana,
başımda bir ağrı,
gökte yıldızlar,
yanımda papatyalar,
avucum boş.