Satırlar düzensiz Şiiri - Halid Muğayir

Satırlarım düzensiz
Biliyorum, bu bir varoluş çabası
Yüreğimin en derininde hissetiğim
Gökler bugün farklı bir kıyamet
Farklı bir kızıl
Aşıklar limanlara dadanmış
Kalabalıklar ordusu
Gökyüzü ağlıyor mu ne?
Her damlası farklı bir yara
Her damlası farklı bir meyusluk
Yasa boğulmuş anne çığlıklarını andırıyor
Satırlarım düzensiz
Bir öfke yanardağ gibi
Akan lavlar zalim dişlileri
Yükselen kıvılcımlar umut söndürüyor
Oturmuş bir annemi ağlıyor?
Kime? Neye? Neyden?
Dipsiz bir kuyu
İnsanoğlu görünmüyor
O kadar mı derin o kadar mı muğlak?
Bembeyaz bir bulut
Ressam lekeliyor, karakalem furyası
Bu bir Rahmet vaadi mı?
Hayır bir beşer şerri
Satırlarım düzensiz
Filistin'de bir çocuk, bir olgunluk misali
Acıyla büyüyüp acıya set çekmek
Kaç çocuk böyle adam kaç adam böyle çocuk
Sokaklar kırmızı kokar, karanfil değil
Sahi renkler kokar mı?
Evler hürriyet nidası, özlemi
Harap olmuş yürekler
Gözler mizan gözler sorgu odası
Bakışlar çevrildi beşikten mezara
Anne!!
-uçurtmam nerede
Uçuracak rüzgar yükselecek gökyüzü kaldı mı?
Gökyüzü utandı.. Rüzgar soğuk soğuk esmeye doğru..

Vesselam