Sen ne zaman "bitti" desen,sevdan ilk günkü gibi çöreklenir sol yanımı sarardı.
Gün batmış gibi,etrafımı usul usul karanlık kaplardı.
Bulutlar üşüşüp gözlerime,kim vurduya giden ümitlerine sağanak gibi gözyaşım yağardı.
Bitti dediğin yerde "herşey bitmez" diyen iç sesim imdadıma yetişir, umut kök salardı.
Kirlenmesin diye ulu orta etrafa saçmadığım ne kadar iyi niyetin varsa;
"Ümitsiz Vakalar" antresinde volta atardı
.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



