Satır arasında kaldı aşkımız,
eskicide bir damla yaş bile etmedi.
Birkaç sayfasını okuyup,
bir kenara attığın kitap.
Sonunu okumaya bile gerek görmedik.
Vazoda çoktan kurumuş çiçekler,
suyunu değiştirsek ne fayda.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta