Bitmeyen hüzünlere, demir attım.
Çoğandıkça çoğaldı, vallahi şaştım.
Bir zamanlar aşıkken, mutluluklar tattım.
Şimdilerde, sevmekten korkan, sol yanım, tahtım.
İçimde hep, uhteler dolu ahtım.
İşte benim, karadan, kara bahtım...
Kayıt Tarihi : 20.12.2012 23:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!