Karanluğın uzanan kollarından nükseden ve içimi ürperten bir sesle irkilmiştim o an
Kulağımın derinliğine yayılan ve zihnimi sorgulayan, kalbimi ise burkan bir nidaydı
Ürpertiyle durakladım, akseden sedanın suskun sokakları ne kadar yorduğunu anladım
Sessiz bir şekilde etrafıma bakındım ve lakin kimseler yoktu yanımda sakince arandım
Ne yapmalıydım, çığlığın geldiği yöne doğru mu koşmalıydım, bir anda şaşırdım kaldım
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta