Şaşarım, Şaşarım, Ama Yaşarım

ŞAŞARIM, ŞAŞARIM, AMA YAŞARIM

Ben de şu dünyaya geldim, giderim;
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.
Sözünden dönene edepsiz derim.
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

Kendi yemez haram, ama hoş görür,
Gerçeği aramaz duvarlar örer,
Haklıyı savunmaz yerlere serer,
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

Zamlar kanatlanmış, kendisi yaya;
İçkiyi bilemez, hasrettir suya;
Çıkarmaz sesini, yetkili duya;
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

Haksızlık azıtmış, aşıyor boyu;
Çalıyor, çırpıyor; olmuştur huyu,
Tek kendisi değil, sülale boyu,
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

Çalışır, uğraşır kazancı artmaz;
Yazgısına yorar, eliyle yırtmaz;
Düşünüp taşınıp bir kere tartmaz,
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

Bilir ki yoluna kurulmuş tuzak,
Mutluluk kendinden epeyce uzak,
Sırtına giyinmiş yamalı kazak,
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

Görürüm Şahinim böyle gidecek,
Varsıl sürür atın, yoksul n’decek,
Soysalar, sorsalar; şükür diyecek,
Şaşarım. Şaşarım, ama yaşarım.

29 Ocak 2016/ Mustafa Şahin- İskenderun.