Sarmaşık Şiiri - Ayhan Yavuz Açıkgöz

Sevgili eşime, ilk evlilik yıldönümümüzde...

Sarmaşık dalların en güzelidir
İlgiye, sevgiye hasretmiş Hirâ
Sormadan, yalnızlık yâda vurdu mu
Vuslata çağrıdır sarılmak, zirâ
Sarmaşık dalların en güzelidir

Ömrüme kan veren, damar gibi yâr
Geceler krizdir, asır bir atım
Kapanıp gözlerim, hülyâ görende
Boşalır tüm rûhum, çekilir etim
Ömrüme kan veren, damar gibi yâr

Uyandım uykudan geçmiş dört mevsim
Akşamsız her günüm bahâra benzer
Boşuna darp yemiş yirmibeş senem
Bir baktım zehîre bezenmiş anzer
Uyandım uykudan geçmiş dört mevsim

Bir idi yüreğim ikiye döndü
Ikiye katlandı sevdânın tadı
Toprağın bağrını semâya vuran
Bir tohum yeşerdi, İsmâil adı
Bir idi yüreğim ikiye döndü

Bir tutam kokuydu bağlayan beni
Kalbe yol eyleyen aklın özünden
Ismimi dilimden alıp götüren
Bin kere hayırlı polen tozundan
Bir tutam kokuydu bağlayan beni

Nâr gibi nefesim yakar içimi
Ateşte alınan soluk misâli
Görmeden aştığım uçsuz geceler
Kimseler bilmese bile bu hâli
Nâr gibi nefesim yakar içimi

Bazen bir kelime bazen bir şiir
Anlatır sevgiyi gönlüme dolan
Içinde Sümeyye geçen her kelâm
Ağlatır, Ayhan'ı dermansız kılan
Bazen bir kelime bazen bir şiir

(adana - 07.07.08)