Sarmaşık Şiiri - Armağan Öztürk

Daha ne isteyeyim hayattan
Sarmaşık gibi sarılmış bana
Kımıldayamıyorum
Martıları dinleyemiyor, türkülere ağlayamıyorum

Kadınlar beni sakız zannediyor “ Naneli Falım”
Tükürüp atıyorlar bir yerden sonra
Bireysel ilişkilerim berbat
Ve
İstanbul’un kargaları
Türkçe gaglıyorlar dışarıda
Toplum beni sevmiyor “ asosyalim”

Ama şikayet etmemeli insan
Günahkar olmamalı asla
Bir işim var
Bir de rüya gören köpeğim

Daha ne isteyeyim hayattan
Beni öldürse de bir
Yaşatsa da