Şarkısı Yok Şiiri - Serhat Unutulur

bir şarkı mırıldan sessizce kendine
söyleyemediğin her şey olsun içinde
yaktığın son tütün değildi içtiğin
bak yine canın yanıyor sıra sen de
perdeler sarardı bu hayat seni de duysun

hayat zehirlidir tadına baktın
düştün dillere perişansın
yolun yolcusu olmaktan çıktın
çok konuştun duraklarda kovuldun.

söyleyemedin değil mi ağladın kendine
alıştın sen zaten yabancı değil yalnızlık
oysa seni ne aşk kurtarırdı ne de şarkı
vuruldun küstün çekildin yaralarını saramadın
sen aklını mükemmel bir dehşetle kaybetmektesin.

çok sıktın canını eline
gözyaşlarınla yüzünü yıkadın
kaçıyorsun artık bütün seslerden
artık seni duvarlar bile anlayamaz.