Epeyce aşktan sonra yıldıza vardım.Hüzünlerin samanyolunda , yolumu kaybetmiş yıldızlar Mecnun’nuyum.Kadınsal ışıltınla göğünü karartmış aşkı buldum.
-Hüzzam kendi bemollerinde hüznü sunmaya başladı; ama yüreğinde okunan mutluluk şarkısında kendime geldim.
Yontulmuş yarınların geldi uğruma.Uğrak bir masalın perisiydin.Masalının dilinden ısırdım sözcüklerimle.
Bir gölge gibi sevginin çınarında bekledim.Durdum kendi duruşumun yolunda.
-Şarkının ortasında duruyor hayat.Beni okuyor yeşil gözlerin.Solistimiz içindeki çocuk. Çok çocukça okuyorsun içimdeki şarkıları.Güleçliğinde dinleniyor dünyam.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta