Yarim dedim gönlüm verdim
Değerini bilemedin
Ömrüm dedim senin dedim
İste her an seninleyim
Bir gülüşün yeter dedim
Seni bir an göremedim.
Nedir beni böylesine
Soğuk, ıssız
Ve de yalnız bırakan
Ruhuma ulaşmak için kırk dağın ardında
Kırk kapılı bir zindan arıyorum
Bulamıyorum,
Yaş otuz beşe iki kala
Şairin yolun yarısı dediği...
Bir nefes ötede... Bir adım.. Bir dönüm..
Sonrası...
Belki gerçekten bir ömrün yarısı
Belki de değil...
Her gün umut soluyorum
Derin derin
Ve hep gülüyorum
Acı dolu gerçeklere inat
Her ânı seviyorum
Sevdiklerimle paylaşıyorum
O kafes kuşudur derler
Bilmezler
O kuştur uçmak ister
Ah! Bilmezler.
Düşünmeden yaşayan insanlar gibi
Uçmayan kuşlar da olur sanırlar
Yaşıyorsan
Şair değilsin.
Ölmelisin
Ölünün ardından konuşulmaz.
Ve sen şair değilsin
Ölürsen
Öldüm dedin
Pek çok kez(ölüme yattın)
Ölümü hiç bilmeden
Öldüm sandın
Zamana inat
Son sürat atan nabzına inat
Özgürlük dediğin
Bir kalbi ezip geçmekse eğer
Ve hiç saymaksa bir varlığı
Onulmaz acılara teslimken ruhu
Kendini kandırmaksa
Yok saydıklarını zifire itmekse
Mavi maviydi gökyüzü
Senin gelişinin ertesi
Mavi maviydi kalbim
İçim dışım sen dolu
Gözlerim senin tatlı rüzgârınla hülyalı
Aklım sende yitik
Sevdin..
Ne çok, ne candan..
Sevdin..
Yandın.. İçin için..
Buram buram
Gözlerinde sevdanın dumanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!