Sarı Altın Şiiri - Ozan Bindebir

Şu Ordu’nun güzelleri fındık topluyor
Yine benim bu gönlümü hüzün kaplıyor
Benim ceren boylu yârim ele bakarken;
Sanki benim yüreğime hançer saplıyor

Gökyüzüne bulut çöker, dağlar puslanır
Yağmur yağar fındıklara, yârim ıslanır
Ceren boylu nazlı yârim ellerin olmuş;
Bundan sonra deli gönlüm belki uslanır

Sarı altın gibi durur Ordu fındığı
Bugün gitmiş sevdiğimin çeyiz sandığı
Ceren boylu nazlı yârim beni sevmezmiş;
Boşa mıydı bu gönlümün ona yandığı?

Boztepe’den seyreyledim Ordu ilini
Rüzgârlara sermiş yârim zülfün telini
Ceren boylu nazlı yâri ben saramadım;
Bir ufacık uşak sarmış ince belini