Sarhoşluğum Şiiri - Meriç Kumbul

Kelebek ömrü bir hayale düşüyor,
yolunu şaşırmış göçmen bir kuş kanadında
uçup gidiyor mevsimlik aklım.
Sonra birden soğuk diyarlarda uyanıyorum
neyse ki bir kibrit kutusuna sığdırdığım umutlarım cebimde
çıkarıp bir bir yakıyorum onları
yine de üşüyorum
Ama yine de bu titrek soğuğu seviyorum!

Uykulu sessizliğimde dalıyorum tekrar;
bir tebessüm yetiyor sönük yelkenlerimi doldurmaya
ve sürüklüyor beni ıssız, çıkılmaz girdaplara
bu kez dibinde uyanıyorum bir bardağın
dolu olsa tek yudumda içeceğim bu kadehi. Oysa her uyanışımda boş buluyorum
yine de sarhoş oluyorum
ama yine de bu boş kadehteki sarhoşluğu seviyorum!
Yine de seviyorum!