Elif hanımın balkonunda Sardunyalar
Baktığında çiçeklerine onun olurdu dünyalar
Çiçekten yana zengindi
Herbir çiçeğiyle konuşur
Onlara güzel şeyler söylerdi.
Bir tek fırına ekmek almağa gider
Başka da çıkmazdı hiç sokağa
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
acı ve duygu yüklü bir anadolu kadını...
etkileyici bir anlatımla...
eliflerin gülmesi ve mutlu olması dileğiyle...
saygılarımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta