Deprem oldu yıkıldı, van gölünün etrafı.
Çöktü çürük binalar, yaşandı can Pazar
Hemen geldi ekipler, enkazı kaldırmaya.
Kalkan her yıkıntıda, ne filizler sarardı.
Analar evladın arar, evlatlar anasını.
Her kes kendisi sarar, kanayan yarasını.
Sararan filizlere, dökerler gözyaşları.
Ne acılar çekerek, sürerler yaşamını.
Bu soğukta girecek sıcak yuvası olmaz.
Sırtına geçirecek bir kazağı bulunmaz.
Çok yardımlarda gelse eski huzuru olmaz.
Acıyı çeken bilir, gören duyan anlamaz.
Ferhat ALTUNAY
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta