Sis karanlık, yere düşmüş kırağı sırdaşımdı sabaha karşı,
Yanımdaki dostum arkadaşımdan başka herkes bana yabancı,
Kendilerine inandığımı sanan insanlar aslında birer yalancıydı
Durmuyor durduramıyordum gözlerimden akan yasları
Kan tükürdüğüme şahit olmuştu buz tutmuş sapanca kavşağı...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta