Sapanca Gölü Şiiri - Uğur Musab Şahin

Sahilde çam gölgesindeyim.
Karşımda sığ Sapanca gölü..
Bir bardak açık çay söyledim,
Bugün düşünmek yok ölümü..

Başımı biraz yana çevirince,
Aynı ihtişamıyla üniversite,
O kampüse ilk geldiğim gün,
Prf.Ali hocam vardı kürsüde..

Derste anfinin pencere önü,
Dalıp gittiğim, bu Sapanca gölü.
Yalova, Bursa, Kütahya, Uşak
Hasret çeken, özlemden ötürü,

İkiz kızlarımda burada okudu,
Daha dün gibi, bende ki korku,
Mezun olup da gitsem derdim,
Oysa bu şehir, yerleşkem oldu.

Karadeniz boyu deniz havası,
Yeşil elbise giymiş coğrafyası.
Ak ova denilen, o geniş düzlük
Eski pazarmış, pazaryeri adası.

Bu Kocaeli’nin küçük ilçesinde,
Yedi rengi görmektir çevresi de.
Şimdi bir milyonu aşkın nüfusu,
Parkı-bahçeleri, her yeri mesire..

Sanma burada doğup büyüdüm,
Buranın az ötesi de, sanki köyüm.
Sevemedim doğduğum o şehrimi,
Hısımları, kendi öz kardeşlerimi,
2025