Bir gece yarısı çığlığı parçalıyor kalbimi, kıpkızıl bir orman meyvesi burnumun direğini kırıyor. Dolaşıyor odamın içinde gözlerin, gözlerime dikmiş gülüyor. Ağzımı açıp bir şeyler söylüyor dizelerim, ellerin ellerimi tutmuş, başını göğsüme dayıyor, gözlerinin içinde kayboluyor yüreğim. Aynadan seni seyrediyorum, gökte tüy yumakları arasında belli belirsiz yıldızlar göz kırpıyorlar.
''Haydi, yat artık'' diyorsun, ellerimden çekip.
Çöküyorum şiltemin bir ucuna bir sigara daha yakıp şarabımdan bir yudum daha alıyorum. Söyleniyorsun, gülerek. Odam sen değil sigara dumanı kokmuş. O kadar çok özlediğimi fark ediyorum kokunu, perdeyi açıp soğuk güz rüzgârlarını içeri buyur ediyorum kızıyor gözlerin.
''Üşütüp hasta olacaksın'' diyorsun
Birkaç yıldız tozu saçlarına bulaşıyor bir kaç esrik dize yazıyorum papirüse. Burnunu kıvırıyorsun. Kızıl ormanlarında ellerimi gezdiriyorum o kadar yumuşak ve ince ki dallar, hemen kırılacakmış gibime geliyor kalbin gibi. Gözlerinin içinde özür diliyorum.
''Yine yaptın'' diyorsun. Dudaklarını arıyor dudaklarım fırçalaşmış bıyıklarım izin vermiyor hissetmeme. Kahkaha atıyorsun odam çınlıyor seninle.
''Kaç kere benden özür dileme dedim biliyorsun'' diyorsun
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta