Sanma Deli Gönlüm Bu Dünya Baki Sana

Bir seyyah kervanıyla, yolun düşerse çöle,
Kervan ile gitmesin, ümidini bana ver,
Belki seraptır diyerek, yaklaş ta bana,
Hazanda kalırsan, çardak kilidini bana ver,
Benim yürüdüğüm yer de sana doğru giden yol .
Bu yol makus talih gibi, dünya dediğim yer,
Bir gün düşen yolun için, yaklaş hele bir hana,
O zaman yar, hezan olur gönlüme, bir elini bana ver;
Beni saklasa da tembih ederim, sen bulursun,
Düz yayla çamlı bel, en muteber yer,
Deltalara, damlalar akın, bakmadan sathı savana,
Duydum ki yar bana ağlıyormuş, sal sularını bana ver,
Kefren'den beri yanıyor çöller, bu çölde niceler yandı,
Firavun olmak gibi birinin zulmune açılır denizde yer,
Zalim olmak kader değildir yoksa gemi yatar bir yana,
Ne hükmü varki dünyanın, sende canın, cana ver,
Bir elmayı mülkü bilen çadır kurdu, kanatlanır uçar gider,
İhtiras düşerse bedene, koymaz dizde derman benizde yer,
Sevda başa düşünce, mehtap söner her seherde uyanır ,
Takat biter, bed hal içinde, kış gelir , kaybolur izde yer,
Sanma deli gönlüm sanma bu dünya baki sana,,
Bir demet gül kalır, yar ile giden ömür hayal olur geziler,
Servet ile süslenir sanırdım zamanı, şimdi aynaya baksana,
Yamaç nerde, çiçek nerde , şimdi hasret dolu bende maziler?
Enver Ünver