Karanlık odamın dört bölük penceresinden
kıpkırmızı bulutları seyrettim dün gece
Ankara’nın bulutları böyleymiş demek
nasıl da fark edemedim
sen gitmeden önce.
Her gün unutuyorum seni
bu pencereden de
niye hala resmin hayalime kazılı
her gün yeniden aşık oluyorum da sana
niye bu güvercinlerin hepsinin kanadı yaralı?
Saniyelerdir bekliyorum
gelmiyorsun
peki nende hala kapım aralı?
ben seni unuttum da
niye beynimde adın artarda sıralı?
söyle bana sevgilim
ben niye böyle yanarım?
Kayıt Tarihi : 6.11.2008 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!