Benim sandıklarım içinde hüzün var,
Naftalin kokar hüzünlerim.
Bir ağaca yaslanmışım,
Saçlarımda örgüler,
Naftalin kokar öpücüklerim.
Her bahar yeni hüzünler koparırım kırlardan.
Ve her sonbahar,
İstanbul'un kuru yapraklarında ararım öpücüklerimi.
Bir sandıkta saklıyorum,
Anıları, hüzünleri, çiçekleri...
Başımın üstünde tepinir anılarım.
Derler ki:
Havalandır, güvelenmeyelim, unutursun...
Açarım sandıklarımı, ellerimde kalemlerim,
Sarı lekeriyle, bir bir anılar görünür...
Ben onları yazarım, onlar renk renk uçuşur
Ansızın kapanır sandıklar,
Sandıklarım kapandıkça ben bir yaş daha büyürüm
Şiirler deftere, uçuşanlar yüreğime gömülür..
Gün gelir hatırlarım, gün gelir unuturum
Gün gelir sandıklara kapatır,
Unutmuş gibi yaparım.
Sandıklar dolar taşar ,
Taştıkça da büyür...
Onlar büyür ben büyürüm.
Ama avuçlarımda her zaman
Dudaklarımızı sakladığım ısınır.
Ellerim üşür, o sandık yine sıcaktır...
Ayşen Ayşen
Kayıt Tarihi : 14.12.2021 00:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Gün gelir sandıklara kapatır,
Unutmuş gibi yaparım.
Sandıklar dolar taşar ,
Taştıkça da büyür...
Onlar büyür ben büyürüm.
Ama avuçlarımda her zaman
Dudaklarımızı sakladığım ısınır.
Ellerim üşür, o sandık yine sıcaktır...
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (2)