Unutulmuşluğa yol alan bütün gemilerin güvertesinde
Her bahar, düşlerin rengi yeniden düşer gönül sularına
Çünkü; kuşların en sevdiği izlencedir köpüklü denizler
Aşk, yürekteki kutsal sudur ve sancısız koklanmaz hüzün
Bölüştükçe suskunluğumuzu öpmek yetmezdi birbirimizi. Tohumduk, göğün karnını deşerek ıslak yağmurlar serperdik doğurgan yüreklerimize. Uzağımızdı Üsküdar. Galata’dan kanat açardık rüzgârsız. Taksimden bir gitar tınısı şişirirdi duygularımızı. Kocaman bir kentte fasıllar yükselir, yarı yarıya bölüştüğümüz umutlara apansız düşler ekerdik. Toprağımıza serkeş divanelikler yükleyerek birlikte İstanbul olur, İstanbul kokardık.
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
