Derin bir sükuttan ah eden o feryat benim.
Söylemem türküsünü o pis, hoyrat zamanın.
İsterim kör kuyuya kandil olsun bedenim.
Altından yürütüldü sular küflü samanın.
Limanda kaldı gemi, bitap ve köhne düştü.
Tarihi kanla yazar zulüm, elinde kalem.
Hep garip kaldı bu yol, dilsiz bir gönle düştü.
Sancılı bir doğuma gebe, gün sayar âlem.
31 Mayıs 2004 Pazartesi, Danimarka-Køge 00.48
3+4+2+5
Kayıt Tarihi : 5.5.2005 05:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Başarılarınızın devamını diliyorum
Ve biz hala kıpırdamayan yaprak dinginliğindeyiz.
Saygılar üstada...
TÜM YORUMLAR (12)