Kahır çeken bir çocuk masalıyım ben,
Bir varmış bir yokmuş diyorum yok bir neden,
Hiç rahat değilim şuan ne ruhen ne de bedenen...
Hep kandırdılar beni küçükten beri,
Bu masal bir ileri giderdi bi de geri,
Şimdi bırak, ne zamanı ne de yeri...
Okudukça değil yaşadıkça anladım gerçeği,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta