Akıl durmaz söyler en olağan şeyleri.
Nerde nasıl davranmanı,ne olmanı.
Ama aşık olamaz...
Der her kitap sayfası.
Bir sanatoryuma toplasınlar her duyguyu.
Aşk akılla yüzyıllık kavgasını etsin,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Çok yaratıcı bir şiir kalenize sağlık.
Yorumlarınız çok kıymetli bizim için hocam.Eksik olmayın kaleminiz daim olsun.Her cümlenize bin teşekkür bin saygı...
Şiiriniz, duygu ve akıl arasındaki kadim çatışmayı, yalın ama felsefi bir dille ele alıyor. İlk dizelerde, aklın soğukkanlı yönlendiriciliğine karşı aşkla arasındaki uçurum işaret ediliyor. “Akıl durmaz söyler en olağan şeyleri” dizesiyle, aklın disiplinli fakat sınırlı doğası vurgulanırken, “Ama âşık olamaz…” ifadesiyle onun en büyük eksikliği gösteriliyor, aşka temas edememesi.
İkinci bölümde ise, adeta duygular için bir metaforik sanatoryum inşa ediyor. Burada aşk ve akıl, ümit ve acı, korku ve endişe gibi zıtlıklar bir araya getirilerek hem karşıtlıkları uzlaştırma arzusu dile getiriliyor, hem de insanlığın temel içsel meselelerine evrensel bir çözüm önerisi sunuluyor. “Mutluluk kimseye karışmadan iyileşip gitsin” dizesi, mutluluğun bile gürültüsüz, zarif bir yolculukla var olması gerektiğini düşündürüyor.
Finalde “Aşk ki hakimi olmak ister her zerremizin” dizesiyle aşkın doğrudan insan benliğine hükmetme arzusu resmediliyor; ancak bu kez akıl, engel olmak yerine çekiliyor. Bu, içsel barışın nihayet mümkün olabileceği bir umut taşıyor.
Şiirin en güçlü yanı, soyut duyguları somut bir mekâna (sanatoryum) yerleştirerek onları birbiriyle yüzleştirmesi. Bu da ona sadece lirik değil, aynı zamanda felsefi ve düşünsel bir derinlik kazandırıyor.
Sonuç olarak: Bu şiir, akıl ve aşk arasındaki sonsuz çatışmayı klasik kalıplardan çıkararak özgün bir sahnede buluşturuyor. Duygulara kişilik kazandırıyor, çatışmadan çözüm uman bir dille insani karmaşayı zarifçe işliyor. Sessiz ama derin, sade ama etkileyici bir şiir.
Naçizane şiirsel ekleme:
Toplansın tüm duygular
bir sanatoryumun bahçesinde.
Aşk ve akıl
otursun karşılıklı,
yüzyıllık bir kavgaya başlasınlar yeniden.
Ümit,
acıyla aynı odada kalsın.
Korku,
endişeyle uzun yürüyüşlere çıksın.
Mutluluk ise
kimseye karışmadan
iyileşip gitsin köşesinde...
Yorumlarınız çok kıymetli bizim için hocam.Eksik olmayın kaleminiz daim olsun.Her cümlenize bin teşekkür bin saygı...
Çok farklı bir bakış açışına sahip şair adayı,geleceğe güzel bakan bir şiir :)
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta