İlayda hastaneye gitmek üzere evden ayrılır.Bu gün nöbeti de vardır.
Her nöbette dua eder,ne olur Allah’ım bu gün kötü olaylarla karşılaştırma,olumsuzluk yaşamasın kimse der.
Her anons onu üzer,nelerle karşılaşacağını bilmez çünkü.
Yine bir vaka var dilerim,bir hayat kurtarır onun mutluluğunu yaşarım diye duasına devam eder.
İlayda mesleğindeki ikinci yılını doldurmuş ve işini de çok seviyordur. Hayat kurtardığı kadar ölümcül olaylarla da karşılaşıyor çok üzülüyor,günlerce etkisinde kalıyordur.
Mesai başlayalı henüz yarım saat olmuştu.Dışarı da ayaz iliklerine işliyordu. insanların.Mesai arkadaşlarıyla çaylarını yudumluyorlardı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta