Sana Yazmak Şiiri - Naki Aydoğan

Sana geliyordum.
Bir nehir yolumu kesince
Karşıdan karşıya geçemeyince
Sana yazmaya başladım
İlkin yaslandığım kayaya
Kalp çizerek
Sonra ağaçlara sel kayalara
Kil tabletlere ve işte beyaz kâğıda
Senle aramda bir kalp köprüydü
Yolsuz beyaz kâğıda çizilen
Kısa uzun şiirlerle köprü geçişlerimiz.

Seni seviyordum
Susuyordum uzun yolculuklarda
Hayalinle hayalim bir kanım oluyordu
Kanıyordum hayata
Karışmıyordum dünyalara hiç
Mutluydum gamsız ve kedersiz
Senden nasıl şikâyetçi olurlardı şairler
Sen beni hiç sevmedin mi?
İnanmam herkes birilerini sever.
O ben değilsem ne çıkar ki
Hikâyenizi okur filminizi izlerim.
Dünyaları veremezsem de dünyaları alırdım.
Dünyaları verdin bana.

İşte bu nehirden akan su
Aşktır
Karşılığı yoksa
Karşıdan karşıya geçmek için bir köprü
Yazarım sana
Şair olurum bu yerlerde deli divane gezen
Devlerle görüşür
Devlet kurulup dönerim sana
Bu köprü inşaatıyla
Senin çocukların okula geçer bu köprüden
Kocan şehir iner
Ben yine mutlu olurum seni mutlu gördükçe

Kim bilir
Kocan benimdir okula giden ikimizin çocuğudur
Savaşmışımdır vatanım için
Çalışmışımdır devletim için
Nikâhımızı kıymıştır belediye evlenmişizdir.
Bu mühendisin sevdiği başka yerdedir.
Hasretle bir birlerini bekliyorlardır.
Herkes sevdiğine bir gün kavuşur.
Başkasının sevdiğinde asılı kalmaz.
Kandırmaz kendini.
Hiç kötülük yapar mı sevdiğine insan.

Âmâsı şudur ki insan sevdiğine kavuşmaz
Belki hiç kavuşamaz
Başkasını sevdiğine yanılır
Yanar durur
Karşılıksız aşk tutuşur yakar sevenleri
Kötülüklere sebep olur
Sevdiğine yazamayan sevdiğine kavuşamaz
Sevenlerin sevdasıyla hasta düşer.
Hastalık bulaştırır.