Susma sevgili
Bir kahve daha içelim
Bir kahve daha bütün yaralarımızı saklasın diye
Kırk yıl daha,sende bi hatırım kalsın diye
Böyle gitme,çıplak kalır nehirlerim,böyle değil
Bana bak sevgili
Üstünde ismini anımsadığın gökyüzüne değil
Sızını taşıyamaz gökyüzü bakma oraya
Bakma utanır,gözlerin kadar derin olamadığından
Üşür gözlerim,bana bak sevgili
Biraz daha kal sevgili
Rüzgarlara uyma böyle,ve bulutlara
Götürme herşeyimi,dağıtma senliğimi
Biraz bana bırak kokunu
Gülmelerini bırak bana
Yoksa bulutlar kıskanır beni..
Kıyılarım ol sevgili
Mavi yunusların olurum senin
Yok sandığın gibi değil,yaşatır beni
Dünde bıraktığın kadardı ölümler...
Elimi tut sevgili,elllerimi
Ki ardından bakmalarım adam gibi olsun,tut ellerimi
Böyle ölü gbi yaşamak koymasın artık
Gömdüğün yerlerden çıkar beni
Ektiğin çiçekler yaşatmaz artık...
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta