Kanıma ateşten düşler karıştı 
Kurudu alevinden çaylarım, ırmaklarım.
Pınarların da  suyu çekiliverdi 
Kurudu gözelerimde çimi, çiçeği, dalların
Suskunlaşıverdi  ay ve yıldızların şarkısı 
Doğduğum toprak, ısındığım yürekler de  yadlaştı.
Çağlayan coşkusundan sıyrıldı gönül
Her yanımı sessizce bir bun sardı...
Ahlandı gerçeğine ulaşamayan gönül
 , 
Neden suskunlaştı içimdeki gizler 
Bu fay çizgisi  de nedir yüreğim...
Şimdi her yanı derin,  karanlık bir  kuyuda 
Çoğalan bir güzellik oluyor, 
Sevmek adına çekilen acı... 
Bir damlacık sevginin derinliğinde ben
Sürgün yüreklerin, 
Ateş gözü özlemlerin ağıtçısıyım 
Sevda yağmurlarıyla gelen sevda düşleriyle
Tan basımlarının nöbetçisiyim... 
Kaçkın uykularımın ıssız gecelerinde
Sırılsıklam özleminle  umutları solurken 
Sen aydınlığınla 
Sen sevginle
Ve sen sıcacık duygularınla 
Yalnızlıklara sürgün dünyama
Iğlım ığlım hoş geldin 
Artık sana yaşamak ve sana ölmek vaktidir
KÖMEN
Haydar OkurKayıt Tarihi : 21.10.2006 19:56:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



TÜM YORUMLAR (1)