Unutup kimliğini, yarılamışsın yola,
Dostlara elveda, düşmanla kolkola,
Yalanlar gizlersin, sahte bakışlarında,
Anladım gayri, değişmen imkansız,
Yürü yollarda, senin yolların.
Çal çal oyna, havada kolların.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Oooo.. çok güzel.... Demek meydanları onlara bıraktın köye ha... Zaten öyle istiyorlar onlar kardeşim... Yenik mi düşelim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta