Sana; Yağmurlar Biriktirdim…

[ Bu yağmur başka yağmur
Bu şehir bilmez
Benim kasketim hep yalnız ıslanırdı
Şimdi bir kasket daha var
benimkinin
—yanında-
Bu yağmur başka yağmur]

I. Bekliyorum…

Hep bir yağmurda ıslanırken düşündüm seni
Yedi kıtadan yağmur tattım…

Bu İzmir o İzmir mi?
Ben saatlere hiç bu kadar sık bakmazdım
Geç kaldın!
Bir köşede Attila İlhan “sisler bulvarını” okuyordum
Bulacaksın biliyorum
İzmir’de yağmur var
Denize inecek gözlerimiz
Kör karanlık kesilmiş hava ve körfez
Kıbrıs Şehitleri’nde bulacağız yağmuru
Alıp Gündoğdu meydanına saracağız
Sana; yağmurlar biriktirdim…

II. Yanında Yağmur…

Gözlerimi bir vapur iskelesi gibi
Kaçırdığıma bakma
Ben kelimeye yön arıyorum
Yüzünün hatlarında kaybolacağını biliyorum
Bu yağmur bir beni ıslatmıyor
Ben alışkınım seni merak ediyorum
Üşüyorsun ya
Ellerimi uzatıyorum sarılamıyorum
Hava soğuk
Ben içinden buz tutuyorum
Sen üşüyorsun
Ben üşüyorum
Sen konuşuyorsun
Birazda olsa ısınıyorum
Ben konuşuyorum
Dur söyleme biliyorum seni daha çok üşütüyorum
Sana; yağmurlar biriktirdim…

III. Ya Gözlerim Gözlerine Değerse

Kaçıncı mevsim
Bende baharın adı yok
Hep böyle yağmurluyum bak
Ayaz gibi rüzgâr gibi böğrüne iniyorum…
Bu yağmur başka yağmur
İlk defa kasketim tek ıslanmıyor
…
Bir konuşurken bin geçiyor aklımdan
Saatler bu kadar hızlı değildi
Yanımda üşüyorsun
Sarılamıyorum korkumdan
Allahın bu nasıl yağmurdur
Bahar desen bahar değil
Kış desen kış değil
Ben yağmura aldırmıyorum
Gözlerim gözlerine ya değerse
Korkmuyorum ama
Kelimelere yön arıyorum
Sana; yağmurlar biriktirdim…

IV. Seni Bırakırken…

Yağmur durdu sandım
Vakit ayrılığa yakın
Sisler Bulvarı sende kalsın…
Gözlerinin içini görüyorum
Öpeceğim
Hayır öpmeyeceğim
Bulutlar üstüme geliyor
Bu şehir şu an boğabilir beni
Bulutlar nasılda küfrediyor
Sen gittin
Şimdi daha hızlı yağıyor
Bıyıklarımdan bile damlalar sızıyor
Ateşsiz duman gibi
Sis oldu İzmir
Önümü göremiyorum
Ellerin nerede
Sisler Bulvarı sende kalsın
Sana Yağmurlar Biriktirdim…