Sana Vuslat
Bir falcıya fal baktırdım yine dün
Seni gördü kaderimde aşikar gün be gün
Dedi: Siyah saçlı, uzun, kıvırcık,
Gülüşüne meylin varmış azıcık.
Dedim:Adı nedir? Bu zülf-ü perişan yarin
Dedi: Adın bilmem amma sana İNAYET kılmaz hain.
Tutulmuşsun bu ahuya delicesine
Boş yere bağlamışsın gençliğini ölürcesine
Sen de bilirsin ki, ayrılıktır bu aşkın sonu
Harap etme kendini, tez sil kalbinden onu
Dedim:Vuslat var mı?
Belki acıdı halime bilemedim
İstedim, fakat haline gülemedim
Kötü bir şey vardı belliydi halinden
Fincan yere düştü kırıldı ellerinden
Dedi:Acı, hicran, göz yaşı var aşina
Ama uslat, vuslat mı asla.
Kayıt Tarihi : 5.8.2003 15:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!